Slæmt fordæmi

Það var hræðilegt að heyra fréttir af því hvernig nokkrar unglingsstúlkur réðust af heift á jafnöldru og misþyrmdu henni og hótuðu. Það ber vott um hugrekki fórnarlambsins að láta ekki hótanir buga sig en kæra glæpinn.

Það verður henni hins vegar ekki til hugarhægðar að árásarmennirnir skulu fá það væga dóma að það eru næstum skilaboð um að þetta sé nú ekki litið alvarlegum augum af  dómsvaldinu.

Ég er ekki talsmaður harðra refsinga. En refsing fyrir svona glæpi verður að vera til staðar og henni verður að beita þó ekki sé nema til að fæla fólk frá því að gera svona lagað.  Að þessar ungu stúlkur sleppi með skrekkinn er slæmt fordæmi.

Fá vægan dóm þrátt fyrir hrottalega líkamsárás

Athugasemdir

[Benedikt Bjarnason, 2.5.2009 kl. 14:03]

Emil Örn. Alveg er ég sammál að hörð refsing er ekki það sem endilega er það besta. Þarna er eitthvað hjá þessum stúlkum og þær þurfa ekki síður hjálp en refsingu.

En það sem vakti mesta athygli hjá mér var að „fréttin“ skyldi birt svona. Það er ekki búið að dæma stúlkurnar og blaðið vísar ekki í neinar heimildir varðandi þessi skrif. Þetta eru bara getgátur. Óvönduð vinnubrögð. Að öllum líkindum fer þetta mál fyrir Hæstarétt og óvíst að dæmt verði fyrr en seint á þessu ári eða byrjun næsta árs.

[Rafn Haraldur Sigurðsson (IP-tala skráð) 2.5.2009 kl. 21:16]

Það þykir ekkert tiltökumál að dæma 10 eða 11 ára fatlaðan einstakling sem er haldinn einhverfu  til að greiða  kennara eitthvað á elleftu milljón fyrir að skella hurð á höfuð hans. Þar er verið að tala um fatlað barn.

Þetta eru fullfríska unglingsstúlkur sem ráðast á stúlkuna með  ásetningi og vita vel hvað þær eru að gera. Enda skilst mér að þær hafi orð á sér fyrir að  vera með ofbeldi. Það á ekki að láta þetta viðgangast.

Ef þær fá ekki viðeigandi dóm er verið að gefa í skyn að það sé allt í lagi að ganga um samfélagið og berja mann og annan.