Gat verið...

Vá, það hlaut að vera. Það liggur við að maður vilji leita uppi allt það fólk sem maður hefur átt orðastað við síðustu 7 árin um kaup þeirra feðga á Landsbankanum og segja: "Ég sagði þér það."

Ég skildi aldrei hvernig tveir ósköp venjulegir menn gátu keypt einhverja aflóga ölgerð í Rússlandi og selt hana stuttu síðar með þvílíkum hagnaði að þeir gátu bara "vesgú" keypt Landbankann.

Það brást hins vegar ekki þegar ég orðaði þessar efasemdir þá var ævinlega svarað eitthvað á þá leið að þessir menn væru "sko snillingar", þeir "hefðu nú selt Heineken", "svona menn kunna ýmislegt fyrir sér", "þeir komu með nýjar hugmyndir" og svo mætti áfram telja.

En hvað kemur nú ljós? Mennirnir tóku bara lán, villtu á sér heimildir og fóru að greiða sjálfum sér arð í stórum stíl af fjárfestingum sem þeir áttu í raun ekkert í. Eða skil ég það ekki rétt? Ég er ekki hagfræðingur.

Og nú virðist ekkert standa eftir. Feðgarnir bjóða lánveitanda sínum að borga helminginn af láninu "og málið dautt". Stendur virkilega ekkert eftir af þessum peningum sem þeir settu í vasann? Eru þeir kannske komnir til Rússlands? 

Ég get skilið að lánveitandinn velti þessu tilboði fyrir sér. Hugsanlega er það eina leiðin til að hafa eitthvað upp í skuldina hjá þessum fjárhættuspilurum. Það breytir því ekki að Kaupþing má alls ekki ganga að tilboðinu. Jafnvel þó það yrði til þess að enn minna fengist upp í skuldina en ella. Slíkt væri stórhættulegt fordæmi. Það er ýmislegt mikilvægara en peningar.

Peningar eru ekki verðmæti í sjálfu sér. Þeir eru ígildi þeirra verðmæta sem fyrir þá fæst og aukið siðgæði og  heiðarleiki í viðskiptum er miklu meira virði en einhverjir milljarðar króna.

Sýndu Samson mikið traust

Athugasemdir

[Maelstrom, 10.7.2009 kl. 11:41]

Heyr, heyr

[Finnur Bárðarson, 10.7.2009 kl. 14:05]

Sagan segir að tvær stórar bjórverksmiðjur í Rússland hafi brunnið til kaldra kola skömmu eftir að samningar um kaupin höfðu verið undirrituð