Ölið í matvöruverzlanir?

Umræðan um það hvort leyfa eigi sölu áfengs öls og víns í matvöruverzlunum er alltaf í gangi. Núna er t.a.m. könnun á "Smettinu" eða "Facebook" um það hvort leyfa eigi sölu bjórs í matvörubúðum. Sjálfur svaraði ég þessari spurningu játandi en langar að gera frekar grein fyrir atkvæði mínu hér á þessum vettvangi.

 

Ég er sammála þessari kröfu í grundvallaratriðum. Ekki vegna þess að ég held að öl myndi lækka eitthvað að ráði við slíkar breytingar því lang stærstur hluti verðsins er áfengisgjald. Þá tel ég ekki eftir mér að fara í "Ríkið" og sé því ekki neina verulega hagræðingu að þessu heldur. Svo er því ekki að neita að ég óttast að matvörumarkaðir myndu ekki hafa mikinn áhuga á sinna sérvitringum eins og mér, sem er fjarri því að vera sama hvaða bjór ég drekk og úr hvaða umbúðum. Höfum í huga að "Ríkið" er sérverzlun og sinnir því þessari vörutegund betur en stórmarkaður myndi gera.

 

Þegar rætt er um sölu áfengis í matvörumörkuðum finnst mér oft vanta frekari skilgreininingu á því hvernig slíkt ætti að fara fram og á hvaða forsendum.  Þætti mér ekki úr vegi að líta aðeins til þess hvernig þessum málum er háttað á hinum Norðurlöndunum (öðrum en Danaveldi)

 

Ég gæti t.d. vel hugsað mér að hér giltu reglur eins og í Finnlandi. Þar má selja öl undir 4,7% að alkóhólmagni í matvöruverzlunum en sterkari bjór er seldur í Alko ("Ríkinu"). Þetta tryggir ákveðið framboð sérbjóra, s.s. belgískra munkabjóra o.þ.h. sem sérvitringar eins og ég vilja ekki vera án, meðan þeir sem drekka bjór sem svaladrykk geta skellt nokkrum dósum í körfuna um leið og þeir kaupa grillkjöt, skyr og Pepsi Max í matvöruverzluninni.

 

Ég er s.s. sammála þessari kröfu í grundvallaratriðum þó ég sjái ekki hag að þessu persónulega.

 

Svo mætti líka hugsa sér allt aðra nálgun. Til dæmis að gefa alla áfengisverzlun  frjálsa (sem væri bezt) en takmarka hana við þá sérverzlanir sem hefðu þá sérstök leyfi til að selja áfengi og skylda vöru en ekki annað.

Athugasemdir

[Eygló, 2.7.2009 kl. 01:04]

"...Til dæmis að gefa alla áfengisverzlun  frjálsa (sem væri bezt) en takmarka hana við þá sérverzlanir sem hefðu þá sérstök leyfi til að selja áfengi og skylda vöru en ekki annað."

Er það ekki þannig núna?  Eða ertu að meina að flytja það frá ríkinu í einkarekstur (einkaeign)?

Hvernig kemur það út þegar yfirgnæfandi hluti starfsmanna í (matvöru)-verslunum er undir þeim aldri sem hafa leyfi til áfengiskaupa.

Eins og þú sérð, myndi ég svara "nei" ef einhver spyrði mig :)

[Emil Örn Kristjánsson, 2.7.2009 kl. 08:59]

Nú er þú að misskilja mig, Eygló. Það er rétt að ég nefni, sem hugsanlegan kost, að gefa áfengisverzlun frjálsa en takmarka hana við verzlanir sem seldu þá ekkert annað en áfengi og skylda vöru. Slíkt fyrirkomulag myndi alls ekki bitna á ungu starfsfólki matvöruverzlana, því þá væri ekkert áfengi þar að finna. Slíkar verzlanir þyrftu þá að uppfylla ákveðin skilyrði s.s. hvað varðar aldur afgreiðslufólks, lagerrými o.þ.h. og fólk undir áfengiskaupaaldri ætti þangað ekkert erindi. Kosturinn við þessa hugmynd er sá að þá væri aflétt ríkiseinokun af áfengi, sem ég er í grundvallaratriðum á móti, en um leið væri áfengið fjarri matvöruhillum og unglingum sem er áhyggjuefni margra. 

Hvað varðar þann kost að selja áfengi í matvöruverzlunum þá vitna ég í sjálfan mig í ritinu að ofan:  "Þegar rætt er um sölu áfengis í matvörumörkuðum finnst mér oft vanta frekari skilgreininingu á því hvernig slíkt ætti að fara fram og á hvaða forsendum."

Ég endurtek því: Ég er í grundvallaratriðum sammála.

[Emil Örn Kristjánsson, 2.7.2009 kl. 09:07]

Gleymdi einu: Já, Eygló, það má segja að ég sé að tala um að flytja áfengisverzlanir frá ríkinu yfir í einkarekstur. Vínbúðir ÁTVR myndu þá heyra sögunni til en vínbúðir í einkarekstri kæmu í staðinn.

Ég tek fram að miðað við ríkjandi fyrirkomulag áfengisútsölu þá hef ég ekkert upp á vínbúðir ÁTVR að klaga sem slíkar.

[Eygló, 2.7.2009 kl. 12:46]

Já, rétt Emil. Ég fór út um víðan völl; hugsaði alltaf út frá "áfengi í matvöruverslunum"

Þetta er eitt af því sem mér líkar við bloggið, maður getur spurt (þess vegna útí hött) og fengið svör. Stöku bloggari fer í vörn og jafnvel kallar fólk fávita eða eitthvað þaðan af hallærislegra.

Skál!   : )

[Emil Örn Kristjánsson, 2.7.2009 kl. 13:29]

Skál, Eygló... Það er ekki málefnalegri umræðu til framdráttar að kalla viðmælendur sína fífl en segir þó manni all nokkuð um þann sem beitir slíkum aðferðum.